شتاب جهانی علوم رایانه همچنان در حال رشد است

< حرکت جهانی در پشت جنبش علوم کامپیوتر همچنان در حال افزایش است. تقریباً سخت است که پیش بروید.

کمتر از یک ماه پیش ، من اعلام کردم که کانادا و ایرلند برنامه های ملی خود را برای علوم کامپیوتر اعلام کرده اند. فقط در دو هفته ، نیوزلند و رومانی نیز تلاش های ملی خود را اعلام کردند!

نیوزلند الزامی را برای همه دانش آموزان برای یادگیری تفکر محاسباتی و کد نویسی در دبستان پیشنهاد کرد.

رومانی به تازگی اعلام کرد یک نیاز مشابه برای همه دانش آموزان در مقطع ابتدایی ، از جمله Code.org در برنامه درسی به لطف شریک محلی ما Adfaber. دانش آموز مدرسه و به عنوان یک گزینه انتخابی در هر دبیرستان ارائه می شود.

در ایالات متحده ، ویسکانسین به عنوان دهمین ایالت ایالات متحده تبدیل شد که به طور رسمی استانداردهای دانشگاهی علوم کامپیوتر را برای کلاس های K-12 تصویب کرد.

در مورد استانداردها ، انجمن معلمان CS فقط استانداردهای تجدید نظر شده خود را برای آموزش CS ، مطابق با چارچوب CS K-12 منتشر کرد. به لطف حمایت گسترده از چارچوب در بین مربیان ، دانشگاهیان ، شرکتها و دولتها ، این استانداردهای جدید پذیرش برنامه درسی CS با کیفیت را برای دولتها و حتی کشورها آسانتر می سازد.

با اعلام هفتگی از کل کشورها ، دشوار است که تصور کنیم که CS چگونه می تواند به رشد خود ادامه دهد ، اما ما در آینده نزدیک اخبار بزرگتری را در راه داریم!

یادداشتی برای خریداران آمازون: برای حمایت از تلاش ما برای ایجاد فرصت یادگیری علوم کامپیوتر به هر دانش آموز : از لبخند آمازون استفاده کنید و 0.5 درصد از خریدهای خود را به Code.org اختصاص دهید. (راه اندازی یکبار کار این کار را به صورت خودکار برای شما انجام می دهد.)

هادی پرتوی ، Code.org

زیبایی شهرسازی در بزرگراه های کوچک (و مینی مترو)

چرا این دو بازی iOS کمال بازی موبایل هستند

این پست را می نویسم تا یک س simpleال ساده بپرسم که چند روزی است به آن فکر می کنم - چرا چالش شهرسازی مینی مترو و مینی بزرگراه ها بسیار جذاب است؟ من خود را فردی بیش از حد تحلیلی نمی دانم ، اما به هر دوی این بازی ها (که از بازیکنان می خواهند یک سیستم بزرگراه یا نقشه مترو را طراحی کنند) کشیده شده ام. هر برنامه ای که از ابتدا برای دستگاه های iOS ساخته شده است ، نمونه ای درخشان از بهترین چیزی است که بازی های موبایل می توانند ارائه دهند.

بیایید با یک مرور سریع شروع کنیم: Mini Metro (2014) و Mini Motorways (2019) هر دو بازی پازل/استراتژی توسط باشگاه دایناسور چوگان برای تلفن ، رایانه لوحی و رایانه طراحی شده است. بزرگراه ها فقط در حال حاضر فقط از طریق Apple Arcade در دسترس هستند ، اما Metro راه خود را به انواع دیگر پلتفرم ها رسانده است (هرچند من استدلال می کنم که بهترین کار را در تلفن یا رایانه لوحی انجام می دهد). هر دو بازی از نظر طراحی مینیمالیستی و ساده هستند و از بازیکنان می خواهد که نقشه ای رو به رشد از مترو و بزرگراه را طراحی و نگهداری کنند. در نهایت ، و همواره ، نقشه آنقدر شلوغ خواهد شد که امکان پذیر نیست ، اما سفر برای رسیدن به آن نقطه بسیار سرگرم کننده است و توسعه دهندگان را به رسمیت شناخته است.

من هیچ حرفه ای در هر یک از این بازی ها ، اگرچه من معمولاً حداقل می توانم حداقل نمره را در هر سطح برای باز کردن قفل بعدی کسب کنم (به عبارت دیگر ، من هم وحشتناک نیستم). من معمولاً سعی می کنم حداکثر میزان استفاده را از هر خط مترو یا بزرگراه دریافت کنم و اغلب برای افزایش جمعیت بعدی برنامه ریزی نمی کنم. بنابراین ، عیب کشنده من معمولاً این است که من به اندازه کافی از قبل برنامه ریزی نمی کنم (به همین دلیل من معمولاً تا حدودی در بازی های استراتژیک به عنوان یک ژانر محدود هستم). اما ، علیرغم مهارت محدودم ، من طرفدار زیادی از هر دو بازی هستم.

هر زمان که مینی مترو را آتش می زنم ، مراحل اولیه بازی فوق العاده رضایت بخش است. دیدن همه مسافران کوچک من از نقطه a به نقطه b بسیار مسحور کننده است ، به ویژه وقتی بتوانم برای چند دقیقه با مردم همگام باشم. البته دوام نخواهد داشت ، اما یک احساس عمیقاً ارزشمند است که عمیقاً و منحصر به فرد نیز آرامش بخش است. وقتی همه چیز به خوبی اجرا می شود و به خوبی اجرا می شود زیرا من آن را خوب برنامه ریزی کرده بودم ، مترو و بزرگراه ها هر دو به شدت آرامش بخش هستند. برخلاف مترو ، عاقبت خانه و مقصد را برای مسافران شما نشان می دهد. حتی اگر پیگیری صدها نفر از افراد کوچک که هر روز به محل کار و خانه می روند و برمی گردند بسیار دشوار است ، دیدن یک شهر کوچک کاملاً آرام بخش است ، حتی اگر فقط روی صفحه نمایش تلفن من باشد. من فکر می کنم شاید به همین دلیل است که من در حال حاضر کمی بزرگراه ها را ترجیح می دهم - می توانم برنامه ریزی هایم را بیشتر ببینم.

البته این حس آرامش همیشه با توقف تصادف حداقل کمی از بین می رود. افزایش جمعیت به ارمغان می آوردبه سیستم های کوچک مترو و بزرگراه های من. حداقل در دنیای بازی ، هیچ شهری نمی تواند از رونق جمعیت نامحدود که هرگز کند نمی شود ، صرفنظر از مسدود بودن مسیرها جلوگیری کند. اما ، حتی پیمایش در نقشه ها پس از از دست دادن هنوز هم به نوعی آرامش بخش است. من تصور می کنم همه شهرها بدون مشکل کار می کنند ، حتی اگر فقط در ذهن من باشد ، حتی اگر چند دقیقه باشد.

مانند بسیاری از بازی های خوب iOS ، بزرگراه ها نیز به رقابت شدید منجر می شود. من در حال حاضر با اعضای مختلف خانواده در تلاش هستم تا نمرات بالای یکدیگر را بالا ببرم ، کاری که مدتهاست انجام نداده ام. یک بازی تلفنی مطمئناً نیازی به وام دادن به خود ندارد تا بتواند سرگرم کننده باشد ، اما این یک راه خوب برای افزایش قدرت ماندگاری آن است. هیجان رقابت همیشه مورد استقبال قرار می گیرد.

و سرانجام ، چیزی وجود دارد که در مورد برنامه ریزی و اجرای طرح های مدنی کوچک خود بسیار مفید است. یافتن مسیر مطلوب برای حرکت چندین ماشین مختلف و قطارهای مترو بسیار جذاب است ، حتی برای شخصی مانند من که معمولاً به چنین چالشی علاقه ای ندارد. بخشی از این برتری بیانگر طراحی زیبای بازی است - توسعه دهندگان به وضوح قلب و انرژی زیادی را به این محصول اختصاص داده اند. سبک هنری نیز یکی دیگر از دلایل عملکرد این بازی ها است. این ساده و زیبا است ، مانند انیمیشن هایی که هر عنوان را قدرتمند می کند.

وقتی بازی ای را پیدا می کنم که برای پلتفرمی که در آن بازی می شود کاملاً مناسب است ، بسیار دوست دارم. من با بازی های Switch ، که به طور منحصر به فردی برای چندین ژانر مختلف مناسب است ، بسیار احساس می کنم. اغلب ، بازی های روی تلفن یا آیپد احساس می شود که در کفش قرار گرفته اند ، در صفحه فشار داده شده اند و کنترل های لمسی که هرگز برای آنها مناسب نبوده است. این در مورد مینی مترو یا مینی بزرگراه صادق نیست. هر دوی آنها بازی های کاملی برای این پلتفرم ها هستند و برای یک بعدازظهر تنبل یکشنبه نیز عالی هستند.